Model DISC

William Marston - amerykański psycholog, prawnik i co ciekawe – wynalazca wariografa (inaczej zwanego również wykrywaczem kłamstw), jest również autorem modelu DISC, zakładającego podział społeczeństwa na 4 style ich zachowań:  

D - dominujący (czerwoni) 

I - inspirujący (żółci) 

S – stabilny (zieloni) 

C – sumienny (niebiescy) 

Czym każde z nich się charakteryzują? A co ważniejsze do której grupy należę? Mam nadzieję odpowiedzieć na te i inne nurtujące Was pytania w tym artykule.  

Zapraszam do lektury! 

Grupa czerwonych (styl dominujący)  

Należy do nich, jak sama nazwa wskazuje, każda dominująca i silna w swoim zachowaniu oraz dążeniu do celu jednostka. Raz postawiony cel postara się osiągnąć za wszelką cenę, nie zakładając w swoim planie porażki. Przypisany jej kolor nie jest bez znaczenia – stanowi bowiem pewnego rodzaju ucieleśnienie charakteru i sposobu bycia: głośny, zdecydowany, odważny i rywalizujący. Tak, wyzwania i ciągłe przeszkody to elementy napędzające całą czerwoną “maszynerię”.  Można by rzec – idealny kandydat na lidera.  

O ile osoba dominująca przez swoją pewność siebie i silną wolę w swoim działaniu wydaje się zdecydowana, o tyle często ma spory problem z decyzyjnością, a same wybory nie rzadko są podejmowane bardzo impulsywnie.  

Notka organizacyjna: Krótko, zwięźle i na temat  

Czerwony podczas spotkania firmowego nie lubi rozwlekać tematu na części pierwsze – jego celem jest poszukiwanie, wybranie i wdrożenie odpowiedniego działania rozwiązującego problem, nie zaś analiza problemu. Z tego względu w rozmowie z przedstawicielem tej grupy zachęca się do trzymania się agendy oraz tematu spotkania, bez wchodzenia w poboczne wątki. 

Grupa żółtych (styl inspirujący)  

Komunikacja, kreatywność, charyzma, współpraca i emocjonalność, czyli inaczej mówiąc - osobowość inspirująca. Jest pełna energii i pozytywnego podejścia do życia, oczywiście, o ile może pracować z ludźmi. Jako prawdziwa dusza towarzystwa potrafi podnosić morale w grupie, angażować, a nawet obalać mury ograniczeń wewnętrznych i zachęcać współpracowników do wkraczania na nieznane dotąd biznesowe wody. Dla żółtego niebo jest limitem, a przeszkody to tylko kolejne poziomy w grze, które trzeba pokonać.  

Warto pamiętać, że żywotność i swobodność żółtego skutkować może jednak lekkim chaosem w działaniu oraz niekiedy bardzo emocjonalnym podejściem do podejmowanych decyzji. 

Notka organizacyjna: Nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło  

Żółci preferują spotkania, gdzie oni jak i pozostałe osoby w grupie mają możliwość wyrażenia siebie oraz swoich opinii. Lubią marzyć i dawać upust swojej kreatywności.

Z tego względu spotkania bardzo formalne to totalnie nie ich bajka. Aby wykorzystać potencjał żółtego należy dać mu możliwość działania w nowych projektach, gdzie myślenie poza szablonowe i nawiązywanie kontaktów z ludźmi to klucz do sukcesu.  

Grupa zielonych (styl stabilny)  

Osoba zielona jest tak zwaną ostoją spokoju, ceniącą sobie harmonię, rutynę i poczucie bezpieczeństwa. Dzięki temu jej praca będzie zawsze poprawna i zgodna z założeniami. Zupełnie tak jak i kolor, który ją obrazuje – wnosi do grupy spokój i emocjonalne wsparcie. Zawdzięcza to oczywiście swojej empatii, dzięki której bez problemu potrafi rozpoznać i zrozumieć uczucia współpracowników.  

Jej pragnienie bezpieczeństwa i otoczenia opieką może jednak negatywnie wpływać na jej decyzyjność oraz elastyczność wobec pojawiających się konfliktów na tle nie tylko czysto zawodowym, ale również formalnym.  

Notka organizacyjna: Lepiej dmuchać na zimne 

W związku z potrzebą przynależności do subiektywnie bezpiecznego środowiska, zielony znajdzie swoje miejsce w organizacji, której kultura zakłada spotkania czy projekty zaplanowane z odpowiednim wyprzedzeniem, z agendą i procedurami. Zieloni lubią być przygotowani, nienawidzą być brani z zaskoczenia.  

Grupa niebieskich (styl sumienny)  

Sumienny (personalnie wolę nazywać ten styl analitycznym) to osoba bardzo krytyczna i logiczna. Do każdego problemu podchodzi bardzo precyzyjnie, dlatego nadmiar lub niedomiar informacji na dany temat może skutkować problemem w podjęciu decyzji i opóźnieniem w działaniu. W przeciwieństwie do koloru, który go opisuje – nie zdarza mu się myśleć o niebieskich migdałach. W kontakcie z innymi osobami ceni sobie kompetencję i przestrzeganie ustalonych standardów.  

Niestety, przez swoje analityczne podejście, potrzebę stworzenia często nierealnego rozwiązania problemu oraz utrzymywanie bardzo formalnego kontaktu z innymi pracownikami, niebieski może się wydawać chłodny i niechętny do współpracy.  

Notka organizacyjna: Miej nadzieję na lepsze, ale bądź przygotowany na gorsze 

Niebieski jest idealnym reserach’erem, ale niestety brakuje mu spontaniczności. W związku z tym podczas spotkań czy w projektach należy unikać nadmiernego poganiania. Daj mu czas, ustal odpowiedni deadline i zapewnij bazę danych, a gwarantuję Ci, że uzyskasz rozwiązanie idealne (oczywiście na miarę realnych możliwości 😉).  

Poznawanie siebie, swoich cech, możliwości i schematów zachowań pozwala nam na rozwój i efektywniejsze wykorzystanie swoich umiejętności nie tylko w sferze zawodowej, ale również prywatnej. Model DISC jest jednym z modeli, których znajomość z pewnością nam nie zaszkodzi, śmiem twierdzić, że wręcz przeciwnie 😉.  Pamiętać jednak należy, że zazwyczaj posiadamy wiele cech z wielu stylów, nie należymy stricte do jednego z nich.